The Island Life on Sardegna — overnight stay on a sailing boat
11:58:00ตอนแรกก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเมืองซานต้าเทเรซ่า (Santa Teresa) ทำไมแต่ไปถึงเมืองนี่แค่ไม่ถึงครึ่งวันฉันก็ตัดสินใจจะอยู่ต่ออีกคืนซะแล้ว ชอ...
11:58:00
ตอนแรกก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะเมืองซานต้าเทเรซ่า (Santa Teresa) ทำไมแต่ไปถึงเมืองนี่แค่ไม่ถึงครึ่งวันฉันก็ตัดสินใจจะอยู่ต่ออีกคืนซะแล้ว
ชอบอะไรนักหนาในเมืองเล็กๆ แห่งนี้?
หลังจากที่นั่งเล่น นอนเล่น อ่านหนังสือ ว่ายน้ำอยู่ริมหาดมาสองสามวันเริ่มเบื่อ พอมาถึงซานต้าเทเรซ่า โฮสของฉันขับรถพาไปยังคาโปเทสต้า (Capo Testa) ซึ่งอยูทางตะวันออกของเมือง เป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยเส้นทางเทร็คกิ้งมากมาย ปีนป่ายขึ้นไปตามก้อนเห็นเล็กใหญ่ ชมวิวทะเลที่มองออกไปได้ไกลแบบไม่มีที่สิ้นสุด บวกกับลมเย็นๆ ที่พัดเข้ามาปะทะใบหน้า
ฉันค้นพบอีกครั้ง ว่าตัวเองชอบกิจกรรมที่แอคทีฟนั่นเอง ให้นั่งเล่นนอนเล่นบนชายหาดเฉยๆ ไม่ค่อยชอบ เป็นพวกอยู่ไม่สุก ต้องขยับตลอดเวลา การได้มาเทรคกิ้งริมทะเล ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดี ให้ฉันหายเบื่อจากการอยู่เฉยๆ ริมหาด
พูดง่ายๆ ว่าไปพักร้อนกินๆ นอนๆ แบบคนอื่นเขาไม่เป็นนั่นเอง
หลังจากเดินวนรอบแนวโขดหิน ขึ้นไปบนประภาคารทั้งสองอันแล้ว เราก็เดินต่อไปยังหุบเขาพระจันทร์ หรือ Valle della Luna ซึ่งขึ้นชื่อว่ามีความฮิปปี้ค่อนข้างสูง ด้านในหุบเขามีคนอาศัยอยู่ตลอดทั้งปี อยู่ในเพิงบ้าง กางเต้นท์นอนบ้าง ช่วงหน้าร้อนก็จะมีคนอยู่เยอะหน่อย เดินไปเดินมาอาจจะได้กลิ่นกัญชาลอยมาแตะจมูกได้ (ที่อิตาลีสูบกัญชาผิดกฎหมาย แต่หลายครั้งเห็นคนสูปได้ทั่วไปตามท้องถนน โดยเฉพาะในเมืองโบโลญญ่าที่ฉันอยู่ ก็แปลกดีเหมือนกัน)
ทางเดินเข้าไปในหุบเขานี้สวยมาก ยิ่งช่วงโพล้เพล้ประอาทิตย์ใกล้ตกดิน เหมือนทั้งหุบเขาต้องมนตร์ ทำให้ฉันต้องกลับมาอีกรอบในวันรุ่งขึ้น ปีนป่ายขึ้นไปชมพระอาทิตย์ตกบนหินก้อนใหญ่
คืนนั้นฉันมีโอกาสได้นอนบนเรือใบเป็นครั้งแรก เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจไม่น้อย เนื่องจากโฮสของฉันเกิดและเติบโตที่ซาร์ดีเนีย เขามาอพาร์ตเมนต์ให้เช่าในซานต้าเทเรซ่าสองห้อง ตอนที่ฉันไปมีคนเช่าอพาร์ตเมนต์เหล่านั้นพอดี เขาเลยบอกว่าต้องนอนบนเรือใบนะ โอเคไหม
แน่นอนว่าฉันเซย์เยสอยู่แล้ว โอกาสได้นอนข้างคืนบนเรือใบผ่านมาบ่อยๆ ซะที่ไหนล่ะ
โฮสของฉันออกไปซื้อกุ้งและมะเขือมาย่างกินกันบนเรือเป็นข้าวเย็น เรือใบลำเล็กๆ ที่เป็นบ้านของฉันในคืนนี้ มีห้องนอนและห้องน้ำไซส์มินิ “โซฟา” ในห้องนั่งเล่นด้านนอก รวมอ่างล้างจานและพื้นที่ทำอาหารขนาดย่อม อารมณ์คล้ายๆ อยู่บนรถแวนที่ผ่านการคอนเวิร์ตมาแล้วนั่นแหละ เพียงแต่ว่าแทนที่จะขับบนถนน อันนี้มาอยู่บนทะเลแทน (แต่จอดอยู่ที่ท่าเฉยๆ นะ ไม่ได้ขับออกไปไหน) เวลานอนตอนกลางคืนเรือก็มีโคลงไปเคลงมาเล็กน้อยเหมือนเปลกล่อมเด็ก หลับสบายไปเลย
การเดินตื่นนอนขึ้นมากลางทะเลก็เป็นความรู้สึกที่น่าจดจำไม่น้อยเช่นกัน ตื่นมาในบ้านหรือในห้องนอน ส่วนมากก็จะอยู่ข้างใน ไม่ได้ออกไปไหนตอนเพิ่งตื่น แต่ตื่นเช้ามาบนเรือ ห้องนอนเล็กๆ บีบบังคับให้เราต้องออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์และกลิ่นเกลือจากน้ำทะเล รับแสงอาทิตย์อ่อนๆ ยามเช้า เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ดีๆ วันหนึ่งเลยล่ะ
นอนบนเรือใบแบบนี้ คืนสองคืนก็สนุกดี แต่ถ้าถามว่าจะให้แล่นเรือใบเที่ยวเรื่อยๆ คงไม่เอา ขอขับรถแวนดีกว่า
ขับรถเป็นเมื่อไหร่แล้วจะกันเนอะ
ชอบอะไรนักหนาในเมืองเล็กๆ แห่งนี้?
หลังจากที่นั่งเล่น นอนเล่น อ่านหนังสือ ว่ายน้ำอยู่ริมหาดมาสองสามวันเริ่มเบื่อ พอมาถึงซานต้าเทเรซ่า โฮสของฉันขับรถพาไปยังคาโปเทสต้า (Capo Testa) ซึ่งอยูทางตะวันออกของเมือง เป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยเส้นทางเทร็คกิ้งมากมาย ปีนป่ายขึ้นไปตามก้อนเห็นเล็กใหญ่ ชมวิวทะเลที่มองออกไปได้ไกลแบบไม่มีที่สิ้นสุด บวกกับลมเย็นๆ ที่พัดเข้ามาปะทะใบหน้า
ฉันค้นพบอีกครั้ง ว่าตัวเองชอบกิจกรรมที่แอคทีฟนั่นเอง ให้นั่งเล่นนอนเล่นบนชายหาดเฉยๆ ไม่ค่อยชอบ เป็นพวกอยู่ไม่สุก ต้องขยับตลอดเวลา การได้มาเทรคกิ้งริมทะเล ก็เป็นการเปลี่ยนแปลงที่ดี ให้ฉันหายเบื่อจากการอยู่เฉยๆ ริมหาด
พูดง่ายๆ ว่าไปพักร้อนกินๆ นอนๆ แบบคนอื่นเขาไม่เป็นนั่นเอง
หลังจากเดินวนรอบแนวโขดหิน ขึ้นไปบนประภาคารทั้งสองอันแล้ว เราก็เดินต่อไปยังหุบเขาพระจันทร์ หรือ Valle della Luna ซึ่งขึ้นชื่อว่ามีความฮิปปี้ค่อนข้างสูง ด้านในหุบเขามีคนอาศัยอยู่ตลอดทั้งปี อยู่ในเพิงบ้าง กางเต้นท์นอนบ้าง ช่วงหน้าร้อนก็จะมีคนอยู่เยอะหน่อย เดินไปเดินมาอาจจะได้กลิ่นกัญชาลอยมาแตะจมูกได้ (ที่อิตาลีสูบกัญชาผิดกฎหมาย แต่หลายครั้งเห็นคนสูปได้ทั่วไปตามท้องถนน โดยเฉพาะในเมืองโบโลญญ่าที่ฉันอยู่ ก็แปลกดีเหมือนกัน)
ทางเดินเข้าไปในหุบเขานี้สวยมาก ยิ่งช่วงโพล้เพล้ประอาทิตย์ใกล้ตกดิน เหมือนทั้งหุบเขาต้องมนตร์ ทำให้ฉันต้องกลับมาอีกรอบในวันรุ่งขึ้น ปีนป่ายขึ้นไปชมพระอาทิตย์ตกบนหินก้อนใหญ่
คืนนั้นฉันมีโอกาสได้นอนบนเรือใบเป็นครั้งแรก เป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจไม่น้อย เนื่องจากโฮสของฉันเกิดและเติบโตที่ซาร์ดีเนีย เขามาอพาร์ตเมนต์ให้เช่าในซานต้าเทเรซ่าสองห้อง ตอนที่ฉันไปมีคนเช่าอพาร์ตเมนต์เหล่านั้นพอดี เขาเลยบอกว่าต้องนอนบนเรือใบนะ โอเคไหม
แน่นอนว่าฉันเซย์เยสอยู่แล้ว โอกาสได้นอนข้างคืนบนเรือใบผ่านมาบ่อยๆ ซะที่ไหนล่ะ
โฮสของฉันออกไปซื้อกุ้งและมะเขือมาย่างกินกันบนเรือเป็นข้าวเย็น เรือใบลำเล็กๆ ที่เป็นบ้านของฉันในคืนนี้ มีห้องนอนและห้องน้ำไซส์มินิ “โซฟา” ในห้องนั่งเล่นด้านนอก รวมอ่างล้างจานและพื้นที่ทำอาหารขนาดย่อม อารมณ์คล้ายๆ อยู่บนรถแวนที่ผ่านการคอนเวิร์ตมาแล้วนั่นแหละ เพียงแต่ว่าแทนที่จะขับบนถนน อันนี้มาอยู่บนทะเลแทน (แต่จอดอยู่ที่ท่าเฉยๆ นะ ไม่ได้ขับออกไปไหน) เวลานอนตอนกลางคืนเรือก็มีโคลงไปเคลงมาเล็กน้อยเหมือนเปลกล่อมเด็ก หลับสบายไปเลย
การเดินตื่นนอนขึ้นมากลางทะเลก็เป็นความรู้สึกที่น่าจดจำไม่น้อยเช่นกัน ตื่นมาในบ้านหรือในห้องนอน ส่วนมากก็จะอยู่ข้างใน ไม่ได้ออกไปไหนตอนเพิ่งตื่น แต่ตื่นเช้ามาบนเรือ ห้องนอนเล็กๆ บีบบังคับให้เราต้องออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์และกลิ่นเกลือจากน้ำทะเล รับแสงอาทิตย์อ่อนๆ ยามเช้า เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ดีๆ วันหนึ่งเลยล่ะ
นอนบนเรือใบแบบนี้ คืนสองคืนก็สนุกดี แต่ถ้าถามว่าจะให้แล่นเรือใบเที่ยวเรื่อยๆ คงไม่เอา ขอขับรถแวนดีกว่า
ขับรถเป็นเมื่อไหร่แล้วจะกันเนอะ
