ฉันอยากไปพูเลีย (Puglia) มานาน ตั้งแต่ตอนที่จะไปเนเปิลส์ ตอนนั้นก็คิดจะไปพูเลียเหมือนกันแต่หาที่นอนไม่ได้ แล้วพอกระชั้นชิ้นไปตั๋วเครื่องบินก็ราคาขึ้น

คราวนี้ พอมีเวลาช่วงวันหยุดอีสเตอร์เกือบสามสัปดาห์ (มหาลัยหยุดบ้าง ฉันหยุดเองบ้างตามประสา) เลยตัดสินใจซื้อตั๋วรถไฟไปพูเลีย ไปอยู่ยาวๆ ซะเลย มีสาระนิดนึงตรงที่ตลอดระยะเวลาสองอาทิตย์กว่านี้ ฉันจะต้องทำสารคดีสำหรับวิชาทำหนังด้วย

สารคดีติสต์ๆ เกี่ยวกับน้ำใจของคนแปลกหน้า

อยากทำเรื่องนี้มานานแต่ก็ไม่ได้เริ่มสักที การให้ไปขอถ่ายวิดีโอคนแปลกหน้านี่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ แต่คราวนี้บังคับให้ตัวเองต้องทำให้สำหรับไปในตัว เพราะไม่งั้นไม่ได้เครดิต เดี๋ยวเรียนไม่จบปีสองขึ้นมา

แถมคุยกับใครก็เล่าให้เขาฟังไปทั่วว่าฉันกำลังจะไปทำสารคดีเกี่ยวกับ Couchsurfing ที่พูเลีย ถ้ากลับมาแล้วไม่มีผลงานไปให้พวกเขาดูนี่ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหนเลย

ไม่ชอบให้ใครมาบังคับ สำหรับฉันแล้วเอาตัวเองบังคับตัวเองนี่เวิร์คสุดแล้วแหละ

ฉันเป็นสมาชิกของเว็บ Couchsurfing มานานนม ตั้งแต่อายุยังไม่สิบแปดแล้วต้องโกงอายุตอนสมัครสมาชิก ได้เพื่อนดีๆ หลายคนมาจากเว็บไซต์นี ที่ตอนนี้มาลงเอยอยู่ที่ Bologna ส่วนหนึ่งก็เป็นเพราะคนน่ารักๆ ที่พบเจอผ่าน Couchsurfing เนี่ยแหละ

ทุกครั้งที่ออกเดินทาง ได้พบเจอ ‘คนแปลกหน้า’ ที่ต้อนรับฉันเข้าสู่บ้าน เข้าสู่ครอบครัวของพวกเขา ให้ที่นอน ทำอาหารให้กิน พาเดินเที่ยวรอบเมือง พาไปกินข้าวนอกบ้าน หรือไปปาร์ตี้กับเพื่อนๆ มันยิ่งทำให้ฉันเชื่อในความดี ในความมีน้ำใจของผู้คน และอยากทำให้คนอื่นเชื่อใจกันแบบนี้บ้าง

และนั่นคือที่มาของโปรเจ็คต์ In Puglia: The Kindness of Strangers