ตอนที่ติดต่อมิเรียมไปนั้น ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเธอมากนัก รู้เพียงแค่ว่าเธอมาจากเยอรมนีและเรียนจบสถาปัต ในโปรไฟล์เขียนเอาไว้ว่าเธออยากเล่าให้ฟังตอนเจอกันมากกว่า

ฉันแอบลังเลนิดๆ เพราะอยากคลุกคลีกับคนอิตาเลียน และสัมผัสวิถีชีวิตแบบอิตาเลียนมากกว่า แค่เธอตอบกลับมาว่าอยากโฮสฉัน เลยคิดซะว่าแค่คืนสองคืน ถือโอกาสได้เดินชมเมืองโอสตูนิ (Ostuni) ที่มีชื่อไม่ใช่น้อยไปด้วยก็ดีเหมือนกัน

แต่มิเรียมพิสูจน์ให้เห็นว่าฉันคิดผิด ฉันไม่ได้ประทับใจโอสตูนิสักเท่าไหร่นัก อาจจะเป็นเพราะสองวันนั้นเป็นวันที่หนาวเหลือเกิน การได้มาเจอมิเรียมต่างหากที่ทำให้ฉันมีความทรงจำดีๆ ในเมืองสีขาวแห่งนี้

แม้จะมีนัดนู่นนี่มากมาย แต่เธอก็แบ่งเวลามาให้ฉัน แถมยังสอนทำ orecchiette con cime di rapa ที่เธอได้สูตรมาจากเชฟของร้านอาหารในบาหรีที่เธอเคยทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟ ดินเนอร์กับเธอและเพื่อนอีกคนในคืนนั้นเป็นประสบการ์ที่โคตรจะอิตาเลียนเลยล่ะ

อาจจะเป็นเพราะมิเรียมมีความเป็นอิตาเลียนสูงด้วยล่ะมั้ง


เธอมาอิตาเลียนด้วยการวูฟเมืองสองปีก่อน เริ่มจากพูเลีย เลยไปยังซิซิลี (Sicily) จากหนึ่งเดือนกลายเป็นสองปี จากเยอรมันการเป็นอิตาเลียน ทั้งกลุ่มเพื่อน และภาษา จนตอนนี้เธอซื้อบ้านที่โอสตูนิ กำลังจำทำเป็นเกสต์เฮ้าส์ รวมถึงทำงานเป็นโปรดัคชั่นดีไซน์เนอร์ในโรมอีกด้วย

เธอตกหลุมรักอิตาลี ไม่ต่างอะไรจากฉันเลยสักนิด


เราจัดโต๊ะอาหารระหว่างรอเพื่อนของเธอ บนโต๊ะมีทาราลลิ (taralli) หรือขนมปังกรอบรูปโดนนัทชิ้นเล็กหลายรสชาติ ขนมขึ้นชื่อของพูเลีย มะกอก และอัลมอนด์อบเกลือเป็นกับแกล้ม เรามีอะไรเหมือนกันมากกว่าที่คิด โดยเฉพาะความรักในการทำอาหารด้วยวัตถุดิบคุณภาพดี และอาหารออร์แกนิค น้ำมันมะกอกที่เธอใช้ และผักในตู้เย็นในได้มาจากสวนเจ้าของอพาร์ตเมนต์ใจดี


อาหารเย็นมื้อนั้นเริ่มจาก friselle แถมเธอยังมีจากสำหรับเสิร์ฟอาหารจานนี้โดยเฉพาะ ตามแบบฉบับดั้งเดิมอีกด้วย ส่วนเจ้า orecchiette นั้นรสชาติดี (มาก) เลยทีเดียว แม้แต่เพื่อนชาวอิตาเลียนของเธอยังกล่าวชม (ถึงเขาจะบ่นว่ามันน้อยไป ไม่อิ่ม แล้วโทรสั่งพิซซ่ามากินอีกถาดนึงก็ตาม...) ปิดท้ายด้วยโคลอมบ้า (colomba) ขนมเค้กประจำเทศกาลอีสเตอร์ที่อร่อยเกินคาด อร่อยกว่าที่ฉันซื้อกินจากเบเกอรี่ในโรมเมื่อปีที่แล้วเสียอีก


มันคือ orecchiette con cime di rape จานเดียวที่ฉันได้กินในพูเลีย พาสต้าที่ขึ้นชื่อที่สุดในย่านนี้ ทำให้ฉันชิมโดยหญิงสาวชาวเยอรมัน

เธอคือคนเยอรมันมีที่ความเป็นเยอรมันเหลืออยู่ไม่มากนัก น่าเสียดายที่เราไม่ได้ใช้เวลาร่วมกันนานเท่าไหร่ แต่ฉันเชื่อว่ามีอะไรหลายๆ อย่างเกี่ยวกับอิกตาลี และวัฒนธรรมอิตาเลียน ที่ฉันสามารถเรียนรู้ได้จากเธอ

รอวันที่จะได้แบ่งปันบทสนทนาบนโต๊ะอาหารกับเธออีกครั้ง