แพทช์ทำแพนเค้ก sourdough เป็นอาหารเช้ามื้อแรกของเรา กันกับซอสชอคโกแลตรสพริกที่เพื่อนของทาช่าเป็นคนทำ พออิ่มท้องดีแล้วก็ได้เวลาเริ่มงาน...

งานที่นี่หลากหลายมาก แม้ส่วนมากจะเป็นการทำสวน ปลูกผัก เก็บผัก ถอนวัชพืช และขนหญ้าขนฟางมาคลุมแปลงผัก (mouching) เป็นงานที่ทรมานไม่น้อยสำหรับฉันซึ่งเพิ่งจะรู้ตัวว่าเป็นไข้ละอองฟาง (hayfever) โรคภูมิแพ้ตามฤดูกาลยอดฮิตของคนที่นี่ในช่วงฤดูใบไม้ร่วงไปจนถึงฤดูร้อน

โชคดีที่ไม่ต้องทำสวนทั้งวัน เพราะที่นี่ยังมีผึ้ง 7 รังเอาที่ทาช่าเลี้ยงเอาไว้เก็บน้ำผึ้ง แต่เป็นการเลี้ยงผึ้งที่ใส่ใจสุดๆ ฟาร์มผึ้งหลายแห่ง คนเลี้ยงผึ้งมักจะต้องป้อนน้ำตาลให้ผึ้งในช่วงฤดูหนาว เพราะผึ้งไม่สามารถผลิตน้ำผึ้งได้ แล้วคนก็มาเอาน้ำผึ้งจากรังมันไปจนหมด แต่สำหรับทาช่า เธอจะรอจนกว่าผึ้งของเธอจะแข็งแรงพอที่จะผลิตน้ำผึ้งได้เกินความต้องการของพวกมันเท่านั้น เมื่อปีที่แล้วเธอจึงยังไม่ได้น้ำผึ้งจากผึ้งในสวนของตัวเอง แต่เธอบอกว่าปีนี้ผึ้งของเธอผลิตน้ำผึ้งได้มากพอแล้ว คงจะนำมาบรรจุใส่ขวดเก็บไว้กินได้บ้าง ถ้าเหลือก็อาจจะเอามาหมักเป็นไวน์น้ำผึ้ง (mead) หรือวางขายในร้านหน้าฟาร์ม ฉันได้ช่วยต่อกรอบรังผึ้ง แล้วก็ใส่ชุดสูทสำหรับคนเลี้ยงผึ้ง เข้าไปเปิดดูรังผึ้งแล้วเติมบ้านให้พวกมันอีกด้วย


ส่วนแพทช์นั้นมีเวิร์คช้อปงานไม้ งานหลักของเขาในช่วงนี้คือซ่อมแซมผนังบ้านที่มีมีรูรั่วให้น้ำไหลเข้ามาได้ในซอกไม้ ฉันเลยได้ทั้งเลื่อยไม้ด้วยเลื่อยมือธรรมดาไม่ใช้ไฟฟ้า ไปจนถึงปีนผนังข้างบ้าน เอาไม้แผ่นยาวที่วัดขนาดและตัดมาอย่างพอดีขึ้นไปตอกตะปูติดกับผนังบ้าน ก็เป็นงานที่แปลก เปลี่ยนบรรยากาศจากการทำสวนให้หายเบื่อได้ดีเหมือนกัน


เช้าวันหนึ่ง ฉันเปรยขึ้นมาว่าอยากหัดแกะสลักช้อนไม้ พอดีสายๆ วันนั้นฝนตก ทำงานนอกบ้านไม่ได้ แพทช์เลยชวนฉันเข้าเวิร์คช้อป สอนแกะสลักช้อนไม้ สองสามวันหลังจากนั้น ฉันเลยแบกเป้ออกจากฟาร์มเล็กๆ แห่งนี้พร้อมกับช้อนไม้ทำมือคันแรกในชีวิต