เราขับรถ 550 กิโลเมตรเพื่อกลับไปใช้เวลาคืนสุดท้ายที่ Jokulsarlon...มันคือการตัดสินใจที่บ้าบิ่นที่สุดในทริปเลยก็ว่าได้

เหตุผลน่ะหรือ? ทางฝั่งตะวันตกของประเทศ ลมยังแรงและยังมีหิมะตกอยู่ แม้จะมีอีกหลายที่ให้ไปเที่ยว แต่ถ้าอากาศแย่ก็ไม่ต่างอะไรกับนั่งเล่นอยู่ในที่พัก

...และ Jokulsarlon เป็นที่โปรดของป๊าไงล่ะ

เราขับผ่านน้ำตก Seljalandsfoss อีกครั้ง แต่น้ำตกที่อยู่ตรงหน้ากลับมีหิมะปกคลุมอยู่รอบๆ แตกต่างจากเมื่อหนึ่งอาทิตย์ที่แล้วอย่างสิ้นเชิง วันนี้น้ำน้อยลงบ้าง คงเป็นเพราะหิมะตก ต้นน้ำอาจจะกลายเป็นน้ำแข็งส่วนหนึ่ง ฉันเลยถือโอกาศเดินอ้อมไปด้นหลังน้ำตกได้โดยไม่เปียกมากนัก


ที่ทำให้ฉันตกใจกว่านั้น คือตัว Jokulsarlon เอง ตั้งแต่ถนนเข้า Fjallsarlon ที่หิมะโดยสิ้นเชิง ยิ่งพอเห็น Jokulsarlon ยิ่งไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เพราะก้อนน้ำแข็งที่ลอยอยู่เต็มอ่าวละลายหายไปเกือบครึ่ง ส่วนก้อนน้ำแข็งที่อยู่บนหาดทรายสีดำก็หายไปเยอะอย่างน่าใจหาย

...ภายในเวลาเพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้น รู้สึกเหมือนมีภาพเปรียบเทียบสถานการณ์ภาวะโลกร้อนมาให้เห็นตรงหน้าเลยทีเดียว


ขับรถย้อนกลับมา เสียเวลาไปเกือบทั้งวันเนี่ย คุ้มไหม? ได้รูปสวยๆ ของ Jokulsarlon แบบแดดออก และกินอาหารเช้าที่ Hali ส่งท้ายก่อนบอกลาไอซ์แลนด์ ฉันว่าคุ้มนะ

แต่ถ้าถามว่าพอรึยัง คงต้องตอบว่ายังไม่จุใจ มีออีกหลายอย่างที่คราวนี้พลาดไป และต้องกลับมาแก้ตัวอีกครั้ง

...ที่ไอซ์แลนด์